out of the box reactie op discussie verband topsectorenbeleid en regionaal europees beleid

Wiet van MeelEuropees regionaal beleid en topsectorenbeleid : prullenbak, ergernis, de dood in de pot !!

Ik erger me aan deze discussie.

Wat er in het topsectoren-beleid feitelijk gebeurt is dat een aantal oudere vrijgestelden (veelal wat "uitdrijvende" lieden van de grotere bedrijven en pensionado's van het MKB die zelf niets meer met het hands-on ondernemen van doen hebben) samen met ambtenaren van het ministerie en bestuurders/managers van de tot nu toe overal mislukte derde-geldstroom-initiatieven vanuit de kennisinfrastructuur, "organiseren" dat hun "klanten" er beter van worden.
Hierbij worden zij niet gehinderd door enige realiteitszin, betrokkenheid en draagvlak. Zo zien we de kreet "revolving funds" weer eens opkomen. Geef me een voorbeeld van een beklijfd succesvol revolving fund ??? Microkredieten, dat wel.....

Nieuw beleid ? Vergeet het maar. Oude gelden worden gestroomlijnd door en naar de traditionele heersende krachten onder het mom van vernieuwing en ondertussen worden vernieuwende impulsen de nek om gedraaid. Open innovatie stimulering ????

Er is geen nieuw geld, geen nieuw beleid en de echte ontwikkelaars en veranderaars, die vooral in het MKB zitten en veelal juist niet in "verworden" sectororganisaties zitten, hebben het nakijken. In deze zin is de reactie van min.Verhagen op de Noodkreet vanuit Zuid-Oost (via van Gijssel) veelzeggend.

Geen woord over waardecreatie, geen woord over systeeminnovaties, geen woord over gebiedsidentiteit en/of verduurzaming als waardecreatie-kansen, maar wel de volledige focus op houden wat we hebben en dat versterken. Kostenbesparing, mijn rug op. Zo worden we Griekenland; wat handel, sport en mooie vrouwen....

Wat dat betreft heeft de commissie van Doorn baanbrekende dingen gezegd : laten we het Scandinavie op voedselterein worden. Chapeau !! , maar nu nog de vraag hoe ??

Grensoverschrijdend, europees, regionaal beleid zou in mijn gebied (de Kempen-Campina, het zo door Julius Ceasar benoemde gebied/central park binnen de ring Eindhoven, Hasselt, Leuven, Mechelen, Antwerpen, Breda en Tilburg) gestalte kunnen krijgen door bijvoorbeeld de bestaande kempische waarden en normen te koppelen aan de door ons gemaakte wereldproducten (van duurzame kempische bussen, medicijnen, lampen, chipsmachines tot bieren, aardbeien, belevingen en kazen); vgl :
http://www.walesthebrand.com/en/content/cms/the_wales_brand/the_wales_brand.aspx

E.e.a. zou door onze kwalitatief hoogwaardige, ondernemende en ambitieuze bestuurders en ambtenaren versterkt kunnen worden i.p.v. 10 jaar mieren over een bestemmingswijziging van een perceel van gangbare landbouw naar verbrede landbouw; door ontwikkelingsplanologie (we gaan ergens naar toe ..) op ons gebied los te laten ipv de gangbare failliete economie beschermende beheersingsplanologie (neen, mits..).

 

 

Neen beste mensen, we zitten in een mondiale (kostprijs)oorlog die 1912 en 1937 al heeft doen verbleken (alleen we willen dat niet horen);

De euro staat op omvallen, de inflatie slaat enorm toe (huizenprijzen..), de banken drijven op publieke onbestuurde lucht en ondernemen wordt afgestraft door publieke uitvoerders en loosers-vertegenwoordigers op mavo/havo-niveau.. De landbouw is exit (Hilvarenbeek anno 2000 : 1000 boeren, anno  2014 : 50 boeren) de gemeentelijke organisatie is niet in staat de hedendaagse problemen te faciteren vanuit een ontwikkelende houding (een mavo-ambtenaar doet (dus : geen) zaken met miljoenenbedrijven; de wethouders zijn ambitieloos en komen ook nog eens van buiten).

 

Er dient een totale herschikking van de regionale organisatie (ieder geval in Brabant en Linmburg) te komen waarbij topbestuurders de lead moeten nemen, en niet zoals te doen gebruikelijk, verwende, te duur betaalde ambtenarenen bestuurders met nul komma nul ondernemingshouding en/of -gevoel , maar wel 75% inzet in tennis- of golfclub, snelle auto's of wat voor hobbies er meer zijn...

 

NB  Ik doe hiermee veel mensen te kort, maar de strekking moge duidelijk zijn.

 

De uitdaging van regionaal beleid is mijns inziens het (re)-organiseren van de leiding van het gebied. Een kans zou kunnen zijn dit mede op basis van de regionale DNA te doen. Dat zou de intrinsieke kracht en motor kunnen zijn (wij en de rest).

Dit zou kunnen op basis van de echte gebieden: enerzijds de echte steden met hun gebieden (Baronie-Meierij) en anderzijds de echte gebieden (Peel -Kempen).

 

Wiet van Meel